Hoofdonderzoekers:
Partners:
Doel: Nagaan op welke manieren verschillende soorten van fysieke en mentale vermoeidheid het blessurerisicoprofiel en neurocognitieve vermogen van een atleet beïnvloeden.
Korte inhoud: Sportletselpreventie heeft een enorme evolutie doorgemaakt in de laatste decennia. Hoewel er al meerdere preventieprogramma’s beschreven zijn in de literatuur, hebben deze programma’s slechts geleid tot een beperkte afname aan sportletsels in de praktijk. Recente inzichten tonen aan blessurepreventie sterk bepaald wordt door de specifieke context waarin blessures optreden. Doordat we zien dat blessures vaker optreden onder vermoeidheid, is men meer aandacht gaan besteden aan de rol van vermoeidheid binnen blessurepreventie en in welke mate de prestatie op functionele testen wordt beïnvloed. Aanvullend wordt ook de mate waarin een atleet zich kan aanpassen aan een veranderende omgeving steeds belangrijker binnen blessurepreventie. Dit concept wordt omschreven als “adaptability”, waarbij men ook het neurocognitieve vermogen van een atleet beoordeeld.
Eerder onderzoek in onze vakgroep heeft aangetoond dat mentale vermoeidheid een invloed heeft op dit neurocognitieve vermogen. De doelstelling van dit onderzoeksproject is dan ook om na te gaan op welke manieren verschillende soorten fysieke en mentale vermoeidheid het blessure risicoprofiel en het neurocognitieve vermogen van een atleet beïnvloeden.
Recente output:
- Bringing context to balance: development of a reactive balance test within the injury prevention and return to sport domain
- Systematic review: acute fatigue and injury risk profiling